Engelse gotiek

De gotiek is een bouwstijl die begin 12^e eeuw in Frankrijk ontstond. Een opvolger van de Romaanse bouwkunst. Belangrijke aspecten van deze nieuwe bouwstijl zijn de nieuwe constructiemethodes. De muur die de massa van de overspanning droeg, verving men voor ribben, zuilen en luchtbogen. Hierdoor bouwde men veel hogere gebouwen dan voorheen. De Engelse Gotiek is een variant op deze gotische bouwkunst die zich zelfstandig ontwikkelde in Engeland.

De drie periodes in de Engelse gotiek

De Gotiek heeft eeuwen lang stand gehouden. Daarom zijn er ook drie periodes te noemen in deze lange periode.

1. Early English: tot rond 1275
2. Decorated: eind 13^e eeuw – begin 14^e eeuw
3. Perpendicular: tot in de 16^e eeuw

Het verschil tussen deze drie periodes is goed te zien. De decoratie van de spitse vensters zijn bijvoorbeeld kenmerkend voor de gotiek. De bouwtijd van gebouwen zoals een kerk of abdij was ontzettend lang. Hierdoor zie je diverse elementen vanuit alle drie de periodes in één gebouw.

Eén element in drie periodes

Spitsbogen waren kenmerkende elementen uit de Engelse Gotiek. Deze veranderden door de eeuwen heen. In de Early English periode waren deze relatief hoog en smal. In de Decorated periode werden deze spitsbogen en vensters breder en voorzien van decoratievere traceringen (maaswerk). Tenslotte werden de spitsbogen in de Perpendicular periode nog breder en versiert met vloeiende lijnen. Men legde vooral de nadruk op verticale lijnen in de versieringen en het bouwwerk zelf.

Waaiergewelf in de Engelse gotiek

Wanneer we het over de Engelse gotiek hebben dan moet het waaiergewelf ook genoemd worden. Een gewelf gebaseerd op het kruisribgewelf met veel ribben ter decoratie. De vorm van de waaier doet denken aan de onderkant van een cantharel (paddenstoelsoort). Deze waaiergewelven zijn terug te vinden in St. George’s Chapel in het beroemde Windsor Castle.