Floyd hanglamp - spel van geometrie en perspectief Het materiaal dat in Lunopal wordt verwerkt uit talrijke lagen papier laat het licht zwak door en Floyd wordt een gelijkmatig lichtgevend lichaam. Afhankelijk van de kijkhoek lijkt Floyd een andere vorm aan te nemen. Het geometrische lichaam van de oloïde werd voor het eerst gedefinieerd door Paul Schatz in 1929 en uiteindelijk geïmplementeerd in Floyd door Felix Hediger als hanglamp. De vorm is gebaseerd op twee elkaar kruisende cirkels; de rechte verbindingen tussen de cirkelranden creëren geregeerde oppervlakken die het oppervlak van het oloïde vormen. Bij Floyd zijn de cirkels gemaakt van koorden, terwijl de lunopal tussen de cirkels de geregeerde oppervlakken vormen. Energie-efficiëntieklasse: A